Er zijn het voorbije jaar geen berichten meer op deze blog verschenen. Geen nieuws is goed nieuws, zeg maar. Of tenminste, geen slecht nieuws. Marie heeft er net een schooljaar bij juf Martine opzitten, in Mytil te Brasschaat. Meestal kon ze maandag en dinsdag naar school, woensdag was dan haar vaste rustdag thuis. Op donderdag en vrijdag ging ze dan terug naar de juf en haar vriendjes in de klas. Ze kon ook regelmatig niet gaan, omdat ze te moe was. Eigenlijk is ze -na de bestralingsronde (winter 2013 - 2014) en de status epilepticus na de benefiet van vorig jaar- nooit helemaal op haar fysieke peil van daarvoor geraakt. En toch deed ze het goed. Ze is er op vooruit gegaan op vlak van taal -zinsconstructies zijn beter en vloeiender- en getallenkennis, zo leren we uit haar schoolrapport. Verder staat daarin te lezen dat ze een uitgesproken karakter heeft en erg koppig kan zijn. Geen erg, zo vinden we. Dergelijke opmerking kan allicht bij elke Van Dyck ooit op het rapport hebben gestaan.
We kunnen niet zeggen dat Marie beweeglijker is geworden, eigenlijk is ze niet altijd even zeker bij het stappen. En dat bezorgt ons.
Vorige week werd ze tweemaal gedurende enkele nachten opgenomen in Gasthuisberg omwille van dreigende tekenen van overdruk in de hersenen. Ze voelt zich dan misselijk, klaagt van hoofdpijn en wil dan zelf zo snel mogelijk vertrekken naar Leuven. Het lijkt achteraf alsof ze de overdruk in enkele stevige halen heeft uitgebraakt. Vanaf dan werd het weer stilaan rustig.
Uit de onderzoeken die in Leuven zijn gebeurd, blijken geen spectaculaire indicaties. Eigenlijk weet men niet goed waar de overdruk vandaan komt. Misschien is een verstoring van de vochtbalans er de oorzaak van dat het systeem wat in de soep draait.
Op de resultaten van de NMRI-scan is het nog even wachten. Die hebben we morgenavond.
