Vrijdagnamiddag leek het of Marie terug last had van overdruk. Ze bleef stil en onbeweeglijk in dezelfde positie liggen, schermde met de arm haar ogen af van het licht en was steeds lastig en geïrriteerd. Ze was zeer prikkelbaar en kon het zelfs niet verdragen dat je haar aanraakte.
De pijnmedicatie is dan verhoogd, waarna ze stilaan rustiger werd.
's Avonds heeft ze dan weer gespeeld en kwam haar getater terug op gang.
Marie heeft vrijdagnacht goed geslapen en 's morgens werd snel duidelijk dat ze flink op weg is om verder te herstellen.
Al goed.
In de toekomst stelt er zich wel een probleem...
Zolang Marie enkel een algemene toestand van ongemak of ellende kan duidelijk maken en niet precies kan zeggen wat er scheelt, zijn wij met haar aangewezen op een systeem (de drain) dat enerzijds voor haar noodzakelijk is en dat anderzijds verstopt kan geraken zonder dat we het weten.
Slechts wanneer de ontstane overdruk zo groot is dat het ook via medische beeldvorming kan worden geconstateerd, kan er worden ingegrepen.
Ondertussen is het dus, net zoals deze week, mogelijk en waarschijnlijk dat ze zich omverbraakt en begint te stuipen.
Wij hebben tov het behandelend team duidelijk gemaakt dat het tenminste de ambitie moet zijn om een tussentijds evaluatiemodel te voorzien om dergelijke toestanden sneller te kunnen ondervangen.
Het zou voor ons alleszins onverteerbaar zijn als een verstoorde mechaniek (een pomp die uitvalt) en een niet-aangepast protocol (pas ingrijpen op basis van medische beeldvorming)oorzaak zouden zijn van nog eens een week als de deze.
